Interview Carl Powell: Geen incidenten, geen ongelukken

Van olievelden in Kazachstan, luchthavens in het Midden-Oosten tot bruggen in Hong Kong: over de hele wereld werkte Carl mee aan grootschalige bouwprojecten. Logisch dus dat het breed opgezette bouwproject van de nieuwe pier en terminal en de omringende infrastructuur hem naar Nederland trok. Dat móést dan wel een functie binnen het veiligheidsdomein worden, want daar ligt al jarenlang zijn focus.

Een dag, drie ongelukken

Het is alweer jaren geleden dat Carl overzees aan een groot project werkt. Werken op hoogte is risicovol in de bouw. Dat wordt pijnlijk duidelijk op de dag dat een mede-bouwvakker levenslang gehandicapt raakt door een val van grote hoogte. En nog diezelfde dag komen niet één, maar twee van zijn collega’s om het leven. Carl wordt naar hun families gestuurd om het slechte nieuws te brengen. ‘Dat staat op mijn netvlies gebrand’, vertelt hij. ‘Je kunt je niet voorstellen hoe het is om familieleden zulk nieuws te brengen, totdat je zelf de pijn in hun ogen hebt gezien. Vanaf die dag heb ik me altijd hardgemaakt voor veiligheid bij bouwprojecten.’

Van compliment tot berisping

Het dagelijks werk van Carl is divers. ‘Ik stel doelen op, net als strategische visies, audits en plannen voor het volgende jaar. We zijn continu op zoek naar verbetering. Verder maak ik regelmatig rondes over de bouwplaatsen om te zien hoe dingen daar gaan. Daar gebeurt het werk, niet op een kantoor. We bereiken het gewenste niveau van gezondheid en veiligheid alleen door samen te werken, de risico’s te begrijpen en incidenten te voorkomen. De contractant en PMCM-teams werken integraal en spelen een grote rol in dit succes. We werken bewust met deze drie lagen om te zorgen voor een structurele controle en de hoogst mogelijke veiligheidsniveaus.’

Reizigers het allerbeste bieden

Carl werkt met veel plezier op Schiphol. ‘Sterker nog, ik voel me hier steeds meer thuis. Ik heb over de hele wereld gewoond en gewerkt, maar Nederland heeft mijn hart gestolen. Ik zou hier best willen blijven. En nee: dat heb ik nog niet vaak gezegd.’ Hij noemt Schiphol een juweel. ‘Iedereen werkt zich hier een slag in de rondte om reizigers het allerbeste te bieden. Ik wil dat de bouwprojecten zó goed geregeld zijn dat reizigers een paar jaar later willen terugkomen om te zien hoe mooi het hier is geworden.’

Goed is niet goed genoeg

Why settle for good when we can achieve great. Dit is mijn persoonlijke motto en iets waar ik in geloof. Het staat centraal in hoe ik werk en wat ik verwacht van de veiligheidsstandaarden op Schiphol. ‘En dat is niet het enige waarmee we werken’, zegt Carl. ‘Naast de reguliere wet- en regelgeving hebben we ook nog de 12 gouden regels voor veilig bouwen op Schiphol en het safety & security handboek.’ De manier waarop we onze standaarden presenteren maakt het voor elke medewerker begrijpelijk. Hij beseft dat Schiphol daarmee veel van de betrokken aannemers vraagt. ‘Onze verwachtingen naar hen toe zijn hooggespannen. Maar dat trekt wel de bevlogen specialisten die hier het beste van het beste willen neerzetten.’

Iemands kind of kleinkind

Carl blikt nog eens terug op zijn jaren als dertiger. ‘Op een gegeven moment was ik manager bij een project ’, vertelt hij. ‘Ik had daar bijna iedere dag discussiemet een van de aannemers en de meeste dagen ging ik met lood in mijn schoenen naar hem toe. Totdat ik op een dag besloot het roer om te gooien. Ik knoopte een praatje aan over zijn kinderen en kleinkinderen. Voor het eerst hadden we een open gesprek. We lachten zelfs met elkaar. Na afloop wees ik naar zijn bouwplaats en vroeg hem of hij daar zijn kleinkinderen zou laten spelen.’ Niet dus. Carl’s boodschap werkt. De aannemer kijkt hem een tijdje indringend aan, trommelt dan zijn mannen bij elkaar en heeft vanaf die dag de veiligheid piekfijn op orde. Carl besluit: ‘Zo hoort het, en zo werken we ook op Schiphol. Iedereen die hier komt en werkt moet veilig zijn, 100 procent. Want we zijn altijd iemands kind of geliefde.’